سـائـل

از نـــامــــرادی مُـــردم و ***  روز ســــیـــاه دیــده ام

از شـوق مـــرگ زودرس *** ونــدر کـفـن خـوابیده ام

گـــفــتــنــد آداب دعــــــــا *** هـر یـک بیاوردم به جـا

امـــا ز تــاثــیــر دعـــــــا *** چـیـزی نـشـد عـایـد مرا

خـــون آبـه از غــم ریختم ***  پیر از جـوانی من شدم

از غم شدم سیراب و سیر *** از زنــدگــانـی مـن شدم

درب زیـــادی کـــوفــتــــم *** امــا بــمــانــدم پشت در

هــــر روزِ تــلـخـی داشتم *** آن را نــهــادم پشت سر

خـنـدان شـدم ، گریان شدم ***  دیــوانــه و حیران شدم

حـــــــوّای زیــبــا دیــدم و ***  از شوق او انسان شدم

در بــنــد نــفــس گـشـتم و ***  درگـیـر بـا شیطان شدم

ظــالــــــم نـبـودم عـاقـبـت *** مــظـلـوم این میدان شدم

دانیال علی پناهی