ایران

وطن یک روز دست انگلیسی ٬ وطن یک روز دست آمریکایی

چه تحقیری میون ملک ما بود ٬ نجات جون ما دست خدا بود

که از بس مردم ایران غیورن ٬ نجیبن مومنن خوب و صبورن

خدا آورد مردی چون خمینی ٬ جهاد ما شد از بعدش حسینی

زدیم از ریشه دست اجنبی رو٬تمام مستشار خارجی رو

که ایران دست ایرانی بمونه ٬ که دور از فتنه ی جانی بمونه

که بعد از اون همه تحقیر و توهین ٬ ببینی اون کجا بود و کجاست این

همونایی که لنگ غرب بودن ٬ تو رنگا و تو فیلما غرق بودن

حالا امروز تو اوج اقتدارن ٬ نیازی به ابر قدرت ندارن

مگه کم ضربه زد این انگلیسی ؟ چه حرف خیری هست توی بی بی سی؟

که مرز ما رو از افغان جدا کرد٬در تجزیه رو با فتنه وا کرد

برامون قحطی و جنگو رقم زد ٬ درخت نسلمونو با تبر زد

هنوزم چشمشون رو خاکمونه٬ که ایران دست ایرانی نمونه

بنازم رهبرم سید علی رو ٬ قوای ناب ملک فاطمی رو

که تدبیرش رسوند ایرانو در اوج ٬ چه نیکو ناخدایی بود تو این موج

که سربازای راهش بی شمارن ٬ هراسی از صف دشمن ندارن

میون لشگر مزدور و مجرم ٬ حریف کل شون بود حاج قاسم

که داعش بود از ترسش یه گوشه ٬ لباس رزمشو قاسم نپوشه

به ترس و زمزمه گفتن تمومه ٬ اگه این قاسمه اکبر کدومه؟

میمونه توی اوج ایران زمینم ٬ به راه حق مگه از پا میشینم؟

نمیذارم که خاکم جا به جا شه ٬ یه شن از خاک ایرانم جدا شه

نمیذارم تو دست کفر باشه ٬ کسی اینجا حریفم هست پاشه

بگو ما بچه های انقلابیم ٬ به خاک تشنه ی ایران چو آبیم

به دشمن ها بگو هستیم تا جون ٬ که ما ازنسل سلمانیم تو میدون

دانیال علی پناهی

برچسب‌ها: ایران, شعر حماسی, شعر کلاسیک, شعر وطن