تو و من

به من پناه میدهی و تکیه گاه من تویی

چه باک از آوارگی ام که سرپناه من تویی

چه سالها دویدم و مقصد راه من تویی

چشم به هم نمیزنم که در نگاه من تویی

عاشق آغوش منم صاحب آغوش منم

میکدۀ دلم تویی مُطربِ می نوش منم

برای دزدیدن تو دزد سیه پوش منم

آنکه ز یادت نشود هیچ فراموش منم

دانیال علی پناهی