بوی خون

بـوی خـون مـیـدهـد اشعار من شـوریده

                            مـا ز حـسـرت چـو بمیریم صـدایی نکنیم

وحشت از غصه نداریم وفادار است او

 
                            مـا ز غـم سـوخـتـگـانـیـم و ابـایـی نکنیـم

 
چه سکوتیست که از نـعـره مـا میخیزد

 
                            مـا ز لـب قـفل شکایت بـه خـدا وا نـکنیم

 
جـان ما گر بستاند چـه خـیـالـی داریـم؟

 
                            تو گمان کردی از این خانه حیایی نکنیم؟

 
همچو صیدیم که در دست یکی صیادیم

 
                            جـانـمـان گـیـر کـه مـا فـکر رهایی نکنیم

 
در ره بندگی عـشـق ، صـبوریم صـبور

 
                            مـا بـه قـدرت چـو رسـیـدیـم خدایی نکنیم

 
عشـق بـایـد بـه خـدا تـا گـوهـر آرامـش

                            مـا ز آرامـش ایـن عـشـق جـدایـی نـکنیم

دانیال علی پناهی