داغ جگر سوز حسین

پسر شیر خــدا ، جـان بـه فـدای غــم تـو

                                  اینچنین خسته و شوریده چـرا میگردی ؟

لـشـگـر کـفـر دگــر وارد ایـمــان نـشــود

                                  تو به گوش کرشان موعظه هـا میبندی ؟

گـرچـه هـر ظلـم به جـان تو روا میدارند

                                  تو ز منکر بکنی نـهـی و بـه راهِ پندی ؟

آه بـیـمــار شـدی از غـم ایـن لـشـگـریـان

                                  گرچه سرخست رخت باز تو اما زردی

گرچه گرم است زمین زیر نگاه خورشید

                                  زینب از نبض تو فهمید که دیگر سردی

به خدا مرد ندیدم به جـهـان مـثـل عـلـــی

                                  تـو ولـی مـثـل عـلـی یـکـه و تنها مردی

غـم تـو داغ عـظـیـمـی به جگرهامان شـد

                                  نـکـنـد هـیـچ کـسـی آنچه تو با مـا کردی

دانیال علی پناهی