سربازان سیاه

بوی باروت بوی گاز ، درد باتوم برقی

لرز و رعشه با شوکر از راه دور

بوی تند گاز سمی مه شده تو کوچه ها

برق پوتین و لباسای سیاه

با اینا زمستونو سر میکنم

فکر بعدو از سرم در میکنم

با اینا زمستونو سر میکنم

با اینا فردامو پر پر میکنم

شادی آزادی نسل بشر

وقت گیر کردن ما تو خیر و شر

بغض بعد هر شکست واسه سماجت و تلاش

همه گریه هایی که میکردیم از خستگیاش

با اینا فصلامو پر پر میکنم

با اینا چشمامونو تر میکنم

با اینا فصلامو پر پر میکنم

عمرمو کمتر و کمتر میکنم

سیلی یه گاردیه رو گونه هام

داره خون میریزه از کنج لبام

بوی حلوا توی کوچه ، بغل حجله ی نو

چیزی که امروز و فردا میشه سهم من و تو

با اینا چشمامونو تر میکنم

خشممو بیشتر و بیشتر میکنم

با اینا قدرتمو جمع میکنم

کمر ظالمو من خم میکنم
.

.

.

.

برای انقلابیون فرانسه

دانیال علی پناهی