باغبان

دو چشمش باغبان این دل من

نگاهش شمع ناب محفل من

ندارد مثل او هرگز کسی هیچ

گذر کردست تنها بر دل من

ندارد روی او را گل ولیکن

نشسته بر دلم این خوشگل من

چنان مستم ز بوی عطر نابش

که دارد بوی گل آب و گل من

بیا ای حاصل یک عمر سختی

تویی تنها و تنها حاصل من

دو چشمت را بپوشان از خلایق

که باشد چشمهایت قاتل من

ندارم من به درد خود دوایی

تویی در جمع شورا عاقل من

ببخشا از خزانه درهمی عشق

به این محتاج قلب سائل من

دانیال علی پناهی