عاشق خوش بین

تنها شدم ، تنها شدن هم عالمی دارد

این سینه با یاد تو هر لحظه غمی دارد

روحم به پرواز آمده تا پشت بام خانه ی تو

چون خانه ی من بی تو هر دم ماتمی دارد

من روزها را میشمارم تا بیایی تو

اما نمیدانم بدون من کجایی تو

گفتند رفتی دیگر و از ما جدا گشتی

اما نمیدانند در اعماق مایی تو

روح کرختم لا به لای غم فرو مانده

من بی خبر از تو دلم هم زیر و رو مانده

گفتند می خوردی خرابی مست می آیی

در خمره ما هم گمانم یک سبو مانده

گفتند نا اهلی رفیقان بدی داری

با هر چه عیاش است سِرّی و سَری داری

با کد خدایی که به من این حرف ها میزد

گفتم مکن غیبت عجب مغز خری داری

او هر چه باشد یا نباشد دوستش دارم

من در تب عشقش دمادم سخت بیمارم

او مخزن ناز است و من دنباله ی نازم

او هر چه دارد ناز خب من هم خریدارم

بد گویی اش کردی ولی او هم خدا دارد

دیوانه و شوریده چون امثال ما دارد

فکرت رها کن اینکه تو بهتر ز او باشی

چون او برایم تا ابد در سینه جا دارد

دانیال علی پناهی